divendres, 20 de juliol del 2012

Temps de comiats

És temps de comiats. Avui ens hem acomiadat de l'Anna, administrativa de l'institut, que enfila un nou destí. L'Anna ens ha obsequiat amb un poema que vull oferir a la Margarita, professora adscrita, fins ara a la biblioteca i que avui s'ha acomiadat de l'institut per, també, enfilar un nou destí. Gràcies, Anna i Margarita per la vostra afectivitat i efectivitat!

Y uno aprende

Después de un tiempo
uno aprende la sutil diferencia
entre sostener una mano
y encadenar un alma.
Y uno aprende
que el amor no significa recostarse
y una compañia no significa seguridad.
Y uno empieza a aprender...
que los besos no son contratos
y los regalos no son promesas.
Y uno empieza a aceptar sus derrotas
con la cabeza alta y los ojos abiertos.
Y uno aprende a construir
todos sus caminos en el hoy,
porque el terreno de mañana
es demasiado inseguro para planes...
Y los futuros tienen una forma de caerse a la mitad.
Y después de un tiempo
uno aprende que, si es demasiado,
hasta el calorcito del sol quema.
Así que uno planta su propio jardín
y decora su propia alma,
en lugar de esperar que alguien le traiga flores.
Y uno aprende que realmente puede aguantar,
que uno realmente es fuerte,
que uno realmente vale,
y uno aprende y aprende...
Y con cada adiós uno aprende.

Jorge Luis Borges

Una abraçada i fins aviat, Anna i Margarita!

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada